Willem Snapper's nieuwsbrief nr 659 van 27 maart 2022.
U kunt zich altijd per mail aan- of afmelden voor de maandelijkse aankondiging: wsnapper@mopti.nl
prachtige koolplanten in Medina Coura
Adama met een gebroken been
en
journalistieke vrijheid ernstig beknot
en
een kop met zaagsel
Ik heb geloof ik bijna nooit zo'n lange nieuwsbrief geschreven, vergeef me! Ik heb niet veel nieuwe foto's, dat wil niet zeggen dat het in de meeste tuinen niet goed gaat, in tegendeel.
Maandag 28 februari
Dako toont mij een website die laat zien dat de Malinese taekwondo-sport-bond alle contacten met de Russische sportbond heeft verbroken. Dat is erg mooi.
Van zes uur tot één uur in de nacht geen stroom.
Dinsdag 1 maart
Slecht geslapen, het is vochtig warm sinds gisteravond. Vanmorgen ben ik niet vooruit te branden.
Sinds zondagavond ligt Adama met een stukke knie. Die liep hij gisteren op bij een partijtje voetbal. De traditionele dokter heeft zijn knie verbonden en heeft hem aan een infuus gelegd. Dat heeft geen enkele zin volgens mij. Er moet een foto worden gemaakt, maar ze zijn het er niet mij eens.
In mijn vorige nieuwsbrief schreef ik over het gaas voor de tuin in Sangubaka dat bij vergissing naar een andere koper is gegaan. We hebben daar nog geen oplossing voor, door het embargo komt het sterke gaas de grens niet over. Niangaly liet mij vanmorgen een filmpje zien waarop ik zag dat een hele kudde van wel tien geiten hun buikjes vulden. Vanavond sprak ik met Baba, tot mijn grote teleurstelling vertelde hij dat het gaas aan iemand in Douentza is meegegeven, iemand die ook gaas had besteld, maar van een mindere kwaliteit. Bovendien is het helemaal de vraag of diegene het zwaardere gaas zal betalen, dat zou een flinke strop kunnen zijn voor onze Stichting Mopti.
Baba had ander gaas besteld in Burkina, het zou met de bus meekomen, zoals vrij gebruikelijk, ondanks het embargo. Twee bussen van dezelfde maatschappij zijn onderweg uitgebrand.
Interessant filmpje van de 24-jarige Fati Walet op Youtube.
Klik voor het 9 minuten durende filmje op Youtube uit Tombouctou hier.
Donderdag 3 maart
Het is vier uur en we zitten al weer drie uur zonder stroom. De coupure duurde uiteindelijk tot kwart over zes.
Ik heb vanmorgen mijn belasting aangifte gedaan, voor wat het waard is.
Goïta heeft secretaris-generaal van de VN Gutierrez verteld dat hij niet hoeft te twijfelen aan de intenties van Mali om verkiezingen te organiseren, maar wel gecontroleerd en in vrede. Dus dat kan dus best vijf jaar duren.
Mali heeft bij een vergadering van de VN zich van stemming onthouden waar het gaat om de veroordeling van Rusland aangaande de agressie tegen Oekraïne. Sinds enige tijd werkt Mali samen met de Russen. De regering zal het land dus niet zomaar laten vallen.
Of het waar is weet ik niet, maar militairen van de Wagner groep zouden zijn ingezet om Zelensky een kopje kleiner te maken, zo lees ik op het net.
Vrijdag 4 maart
Losse berichten.
In samenwerking met de Russische militairen vertoont de FAMa meer moed dan vroeger. En sat levert ook wel wat op. Er worden regelmatig bases van terroristen en jihadisten opgerold en opgeruimd, er worden mensen geneutraliseerd of gevangengenomen. Er worden veel wapens en materialen buitgemaakt of vernietigd. Het zou ertoe leiden, dat terroristen naar naburige landen trekken om aan het geweld te ontkomen, genoemd wordt Mauritanië.
Frankrijk vraagt al zijn onderdanen die voor de Malinese overheid werken het land te verlaten en terug te keren naar Frankrijk.
Ik moest voor Amahiré naar de CAP vanwege een minuscule verschrijving op haar diploma van de basisschool. Toen ik voor hun bureau stopte en wilde parkeren knalde er een brommer bij mij achterop de auto. Gelukkig viel de schade mee, de berijder had gelukkig niks. Ik gaf hem een biljet van 10.000 cfa (15 euro), hoewel het mijn fout niet was. Bij mij is mijn achterlicht gebroken. Morgen kijk ik of het te repareren is.
Zaterdag 5 maart
Terroristen of jihadisten hebben een Malinees militair kamp bi Mondoro aangevallen, niet ver van de grens met Burkina. Er werden minstens 27 FAMa gedood, en er vielen vele gewonden, van wie de meeste zwaar. Er worden er zeven vermist. Het moet een zware strijd zijn geweest. Er waren honderden jihadisten bij betrokken. Tussen de 40 of 50 van hen hebben het niet overleefd volgens een anonieme bron. Volgens diezelfde bron heeft de FAMa geen assistentie ingeroepen van de Fransen, die in die streek nog steeds actief zijn. De terroristen namen 21 voertuigen mee waaronder ook pantserwagens. In sommige commentaren wordt beweerd dat Frankrijk samen met de jihadisten de aanval hebben beraamd. Hoe sterk wil je het hebben?
Minder ernstig maar wel treurig werd een delegatie uit Tunesië de toegang geweigerd om het stadion in Bamako te bezoeken, in het kader van de voorbereiding van de wedstrijd op 25 maart in de voorronden van de wereldbeker voetbal. De redenen zijn mij niet duidelijk, maar het heeft vast te maken met het embargo en de dwarsheid van de junta die geen idee heeft waar het mee bezig is.
Zondag 6 maart
Het nieuws over Mali is bijna geheel ondergesneeuwd door het gebeuren in Oekraïne.
Na de aanval op Mondoro is in de buurt van Diabaly richting de grens met Mauritanië een massagraf ontdekt met tientallen dode lichamen van burgers, geblinddoekt, doodgeschoten en verbrand. De FAMa ontkent elke betrokkenheid, maar zij zijn wel zwaar verdacht. De slachtoffers zijn uit hun huizen gehaald van de omliggende dorpen, het zijn meest jonge mannen. De Minusma zegt de zaak te onderzoeken.
Toch weer Oekraïne, wel heel treurig dat Afrikanen en Aziaten zoveel moeite hebben dat land te verlaten, puur racisme. Zijn ze de Oekraïense grenspost gepasseerd, ontmoeten ze de problemen aan de Poolse kant. Het is triest en schandalig!
Dinsdag 8 maart
Sinds vanmorgen heb ik geen internet, althans geen Wifi, op mijn telefoon gebruik ik de 4G.
Dus lees ik op mijn telefoontje enkele hoopgevende berichten. Het lijkt erop dat de Malinese populisten zijn geschrokken van de oorlog in Oekraïne en de beperkte slagkracht van Poetin. Het is stil in Mali, geen steun meer van pro-Russische demonstranten? Op Maliweb.net lees ik ook de twijfel of de regering in Mali er wel goed aan heeft gedaan met Rusland in zee te gaan en de Fransen eruit te gooien. Want het kon wel dat de regering op het verkeerde paard heeft gewed en dat men straks met lege handen staat en zelf moet opdraaien voor de strijd tegen de jihadisten. Frankrijk deed voor het gevoel misschien niet zo heel veel, maar ze hielden misschien wel een soort evenwicht in stand.
Als Poetin in Oekraïne aan het kortste eind trekt, kan dat ook het einde betekenen voor de steun aan Mali.
Zojuist hoorde ik dat de Wifi-kabel bij de werkzaamheden aan de weg in Sévaré zwaar is beschadigd, het verwondert mij niets met die tientallen zware wegwerkmachines. Ik hoop dat ze de kabel vandaag kunnen herstellen.
Het is u zes uur, nog steeds geen Wifi. Treurig.
En het is dinsdag, gaat de stroom zo uit?
Bobby zoekt vaak verkoeling bij mij binnen en doet goede diensten als bewaker.
Ik ben niet speciaal een hondenmens, maar het is een erg lief beest.
Woensdag 9 maart
Sinds gistermorgen doet mijn WiFi het niet meer. En sinds 6 uur deze morgen hebben we ook geen stroom meer. Alletwee zijn waarschijnlijk te wijten aan de wegwerkzaamheden in Sévaré. Ik heb Malitel vanmorgen gebeld en die zeggen dat de reparatie van het internet nog wel twee à drie dagen kan duren.
Ik las op het net, met mijn telefoontje, dat Rusland zijn VN-manschappen in de RDC (Congo) wil terughalen. En ik las ook dat twee vertegenwoordigers van de junta in Moskou zijn geweest voor extra militaire steun.
Gisteren kwam de gehandicapte Emmanuel Keita bij mij zijn fonkelnieuwe arbeidscontract bij het Rode Kruis. Ik financierde zijn studie. Dat is tenminste een prettig bericht.
Donderdag 10 maart
Woensdagavond alweer zonder stroom. Na het eten was het op het dak redelijk toeven, behalve dat de muggen mij uiteindelijk toch wegjoegen.
Ik moest vanmorgen naar de markt om vlees te kopen om in te vriezen. Ik moet allerlei geitepaadjes zoeken om daar te komen. Het lijkt elke dag drukker te worden. Overal opbrekingen en gaten. Mijn eigen slager was er helaas niet, ik kocht het vlees bij een ander en daar zat veel te veel vet bij. En dat maakt het veel duurder. Bobby onze hond smult! Ik was boos op de vierjarige Lazar omdat hij zonder enige reden onze hond Bobby bekogelde. Zomaar, het is misschien des kinds, maar niemand die er iets van zegt. Ik viel flink uit naar hem. Hij keek mij glazig aan en begreep er niets van.
En alweer een dag zonder internet, morgen misschien. Ik moet het doen met mijn telefoontje en de 4G.
Het is over vijven, die arme, maar zo lieve Diahara komt langs en toont trots wat ze de hele middag heeft verdiend met mensen helpen met heur haar: 200 cfa (30 cent), het is zo weinig, je koopt er bijna niets voor. Maar ze is blij. Ze is zo'n schat!
Ik hoor op radio1 dat er in Nederland rekening wordt gehouden met 50.000 vluchtelingen uit Oekraïne, dat is mooi, het is ze meer dan gegund. maar waarom werden eerder asielzoekers uit andere tot in extensie geweerd? Is dat niet een ernstige vorm van racisme en discriminatie? Zijn deze mensen meer dan de mensen uit het Midden-Oosten of Afrika? Schandalig, schandalig, schandalig.
Zaterdag 12 maart
Ik voel mij niet zo heel goed, ik denk dat het alweer malaria is, ik ben de afgelopen dagen weer regelmatig gestoken. Dus ik ben weer aan een kuur begonnen.
Ik zit nog steeds zonder WIFI, ik belde vanmorgen met mijn provider, hun commentaar: d'ici demain, wat zoiets betekent als vandaag of morgen.
Geen internet betekent geen Isac. Hij kwam wel even langs. We kregen het natuurlijk ook over de politiek. Ook hij heeft geen enkel vertrouwen in de junta en speciaal niet in de eerste minister Choguel Maïga. Dat is de belangrijkste man in de junta en verspreidt voornamelijk nepnieuws en populistische onzin. De aanslagen van de afgelopen tijd werden volgens hem meest ondersteund door Frankrijk. Helaas is deze man veel invloed. De man heeft het licht zeker niet gezien.
De missie Barkhane is druk met het pakken van zijn biezen. In een van hun thuisbases Gao maakt de bevolking zich grote zorgen, las ik op het internet. Men herinnert zich nog goed de sharia en de repressie uit 2012. Ook nu vinden weer aanslagen en ontvoeringen plaats. En de FAMa, laten die zich zien? Nemen die het gezag over?
Vandaag is Zerba begonnen met privélessen wiskunde voor Diahara. Op haar tussentijds rapport was de wiskunde zwaar onvoldoende. Ik wil zo graag dat ze eind van het jaar slaagt! Het zal niet meevallen.
Maandag 14 maart
Ik was gisteravond gewoon behoorlijk ziek. Tamelijk veel kiespijn. Zodanig dat ik al om zeven uur in mijn bed lag. Ik slikte een Efferalgan-Codeine en ik viel al snel in slaap. Het voelde of ik flink koorts had. Geen enkele thermometer deed het. Maar ik bedacht me ook dat dit zo niet kon doorgaan.
Ik slikte gedurende de nacht nog twee pillen.
Vanmorgen schakelde ik Christian in, hij maakte voor mij een afspraak bij de tandarts in het Camp d'Armée de Terre. Er waren twee mensen voor, maar ik mocht gelijk doorlopen. Angst en beven. Maar ja Willem, flink zijn.
De tandarts in militaire outfit gaf me drie keer een verdoving. Na wat duw- en trekwerk kwam de kies eruit. De laatste pogingen deden evengoed nog flink pijn.
Het was gedaan, maar ik enorm begon te transpireren, ik werd misselijk en was bang flauw te vallen. Volgens de zeer toegewijde tandarts kwam het door de verdoving en ook door mijn leeftijd. Na een minuut of tien knapte ik snel op en kon ik buiten in een stoel nog een beetje bijkomen. Ben net niet flauwgevallen. Aardige mensen daar, waarom ook niet?
Aan het eind van de middag had ik weer stroom en zowaar ook mijn WIFI, nog niet perfect, maar het doet het tenminste.
Sinds al twee weken ligt Adama nu voor Pampus. Een enkele keer zie ik hem met mijn krukken op het pad naar de poort lopen om even later weer op zijn matras neer te vallen. Ik geloof niet dat hij op zijn voet steunt. De arts die hem behandelt komt regelmatig langs en dan pakt hij de knie weer in met een bandage. Er zit weinig of geen vordering in.
Donderdag 17 maart
De klok tikt door. Ben al dagen erg moe, dat komt waarschijnlijk door de nogal zware antibiotica die mij is voorgeschreven voor het herstel na het trekken van de kies afgelopen maandag.
Verontrustend: het lijkt steeds meer een wespennest!
Ik lees nu net het verontrustende bericht dat Mali de uitzendingen van France24 en van RFI op het grondgebied van Mali heeft verboden. Het is de zoveelste schandalige actie van de Malinese junta, die geen tegenspraak duldt. De beide Franse informatievoorzieningen zouden onjuiste informatie en fakenieuws verspreiden over onder andere gevonden massagraven, martelingen, verdwijningen en doden van burgers door het Malinese leger (FAMa) al dan niet in samenwerking met met behulp van Russische huurlingen. Er werken negen correspondenten voor deze twee informatievoorzieningen. Ook Human Right Watch wees ook op deze misstanden. De Malinese regering ontkent alle betrokkenheid van het leger en zij ontkent stelselmatig de samenwerking met Russen, terwijl uit het veld berichten komen van mensen die blanke militairen zien en die een onbekende taal spreken, in elk geval geen Frans.
Twee websites, eentje van RFI en deze van de NOS.
Zaterdag 19 maart
Vanmorgen probeerde ik met mijn telefoontje RFI te openen, lukte dus niet meer. Poetin in het piepklein, dankjewel junta!
Zondag 20 maart
Het is al over twaalven. Ik ben gewoon om normale tijd opgestaan. En er is eigenlijk niks uit mijn poten gekomen. Ik ben wel continu bezig. Al de hele dag zeurt Djeneba aan mijn kop. Haar moeder is vanmorgen in het toilet gevallen en heeft haar rug geblesseerd. Maar voordat alles een beetje duidelijk wordt wat van mij wordt gevraagd zijn er al zeker 20 bijna onleesbare smsjes verstuurd. Haar Frans is abominabel. Is Djeneba nu met haar moeder in het ziekenhuis of zijn zij gewoon thuis? Nog steeds begrijp ik er niet veel van. Ik heb Dako gevraagd bij de familie thuis te gaan kijken. Hij krijgt de moeder niet te zien, ze zou liggen te slapen.
Ja, ik wilde ook een laptop installeren, maar daar gaat ook alles mis. Hij loopt warm, de disk is defect, de batterij doet het niet meer en een gedeelte van het toetsenbord wil niet. Het is toch hopeloos met die ouwe troep. En wat doen ze ermee, ze kijken misschien alleen films. Van mij wordt gevraagd een oplossing te vinden. Het kost zoveel tijd!
Nu hangt een huilende Djeneba weer aan de lijn. Ik word er gek van.
Ik ga nu mijn middagdutje doen. Ik moet proberen mij niet alles steeds zo aan te trekken. Dan hoop ik om drie uur F1 te kijken.
Ik lees nog net op het internet dat er nu al 1000 Russische huurlingen in Mali zouden zijn. Ook in Djigibombo zouden ze een kamp hebben ingericht, het is het ouderlijk dorp van Bakary.
Ik begin steeds meer te twijfelen. Dako heeft gezegd dat er van het verhaal van Djeneba niet veel klopt. Gaat het haar alleen om geld? Met andere woorden ik moet de familie Karambé misschien wel korten. Dit kan zo niet verder. Probeert nu ook Djeneba mij ook al te tillen? Is Djeneba een knappe toneelspeelster? Ik kan het mij bijna niet voorstellen. Ik baal.
Het is de laatste dagen te warm, te heet. Vandaag en ook de komende dagen wordt een temperatuur verwacht van 41 graden. Te heet voor de maand maart. In april is het niet abnormaal.
En morgen, maandag ga ik met Adama naar het ziekenhuis. Sinds drie weken gaat het niet met Adama, er is geen enkele vooruitgang. Ik vraag me af of we niet veel te laat zijn.
Maandag 21 maart
Goodluck Jonathan, vroegere president van Nigeria, is na twee dagen alweer vertrokken. De mediateur van de CEDEAO is er niet in geslaagd om de junta te bewegen de verkiezingen sneller te organiseren. Geen opheffing dus van het embargo.
Gisteravond heeft Christian aangeraden niet met Adama naar het grote ziekenhuis te gaan, het is daar véél te druk. We gaan toch. En inderdaad, bij de afdeling traumatologie lagen overal patiënten. Alle bedden vol mensen in verband, gips, sommigen met open wonden, een enkeling lag te kermen van de pijn.
Dus vertrokken we naar een privékliniek, waar niemand was en waar ze binnen no time enkele foto's van prima kwaliteit maakten.
Het bovenbeen blijkt duidelijk gebroken en verschoven. Morgen gaan ze in het grote ziekenhuis de boel onder verdoving rechtzetten en gipsen. Terug naar huis vroeg Adama beter op te letten voor hobbels. Hij had veel pijn . (Toch gek dat hij daarmee niet kon lopen.)
Onze tegenwoordige huisarts heet Nassourou, degene die mij tegen de COVID prikte. Hij begeleidt ons elke keer, bijzonder sympathiek.
Maan- en dinsdag zijn meestal de slechtste dagen als het om coupures gaat, al valt er weinig te voorspellen. Ook nu vanaf half vier geen stroom en dat is vandaag al voor de derde keer.
Gisteren overleed Soumeylou Boubèye Maïga, eerste minister onder de regering van de later afgezette IBK, nadat zijn familie lange tijd heeft getracht een behandeling voor hem te regelen. De man zat geruime tijd onder slechte omstandigheden gevangen op verdenking van corruptie voornamelijk vanwege betrokkenheid bij de aankoop van een duur regeringsvliegtuig. Hij werd door de junta vastgehouden in een kleine overbevolkte cel zonder ramen.
De man is niet veroordeeld en hij was een gerespecteerde politicus. Hoewel zijn verleden misschien niet onberispelijk was, wie kan er boos worden op deze sympathieke kop? Sinds december zou hij zijn uitgeplaatst naar een betere omgeving(?). Zijn familie wilde onderzoek naar zijn gezondheidstoestand in het buitenland, maar de junta reageerde daar niet op. Na zijn overlijden vraagt de familie om een onafhankelijk onderzoek naar zijn dood, maar ook nu wil de junta niet meewerken.
Toch ook bizar. De behandeling van Adama in het ziekenhuis is uitgesteld tot morgen of overmorgen. Vandaag wordt er niet gewerkt door de traumatoloog. Een complicatie is dat traumatoloog Diasanna enige tijd geleden is overleden en dat men nog geen goede vervanger heeft gevonden....
Woensdag 23 maart
Ik heb nog steeds gedonder met mijn WIFI. Vannacht en vanmorgen is het een komen en gaan.
We zitten in het ziekenhuis te wachten, tot we worden geroepen voor de operatie van Adama, het zal allemaal wel een tijdje duren. Toch is het heel veel stiller dan maandag.
Nassourou haalde al om zes uur een ticket om tijd te winnen. Nu om half tien zitten we nog steeds te wachten. Volgens mij ligt de chirurg nog steeds op één oor. Niets lijkt te bewegen.
We zijn nu een half uur later, Adama komt uit de behandelkamer. Hij heeft een tijdelijk harnas om zijn been.
Nassourou komt tevoorschijn met een stapel papieren. Ze hebben besloten Adama te opereren, maar niet direct. Er is een berg onderzoek nodig, waaronder een bloedonderzoek, het maakt bij elkaar 151.500 cfa (230 euro).
Tjonge jonge, d'r komt geen eind aan, het is al bijna 1 uur, we zitten nog steeds te wachten, verschrikkelijk. Waarop?
En nu komt er ook nog een brancard langs met een overleden persoon.
Uiteindelijk wordt Adama in het gips gezet en met erg veel moeite hesen we hem in de auto. Er thuis weer uitkrijgen was nog moeilijker, hij had ontzettend veel pijn.
Hoe moet dat nu verder als hij moet plassen of poepen?
Een operatie is uitgesteld tot volgende week dinsdag! Adama is niet urgent?! De chirurg heeft geen tijd.
Thuisgekomen vertelt Paul dat zijn iPhone is gestolen, terwijl die thuis aan het opladen was. Net gerepareerd.
Donderdag 24 maart
Zes uur precies, de stroom floept uit. Ik ben met mijn avondeten bezig en nu is het donker. Misschien wel tot midden in de nacht. Dat is weer afzien. Maar wie weet.
Vrijdag is er een vergadering van de CEDEAO over hoe het nu verder moet met de verkiezingen en het embargo. Zij hebben gevraagd of Assimi Goïta zelf naar Accra komt, de kans lijkt klein dat hij dat doet. Enkele politieke partijen willen ook sneller een gekozen burgerregering. Zij stellen een overgang voor van 9 maanden. Vorige week stelde Goïta een minimum termijn voor van 24 maanden, dat werd door de CEDEAO afgewezen. Het lijkt erop dat de steun voor Goïta en zijn overgangsregering een heel klein beetje afneemt. Doet het embargo zijn werk?
Er zit dus misschien wel wat beweging in, al zal het niet makkelijk zijn om de stuurse Goïta zover te krijgen. Vandaag las ik dat weer 16 Malinese militairen zijn omgekomen bij een aanval van terroristen daar in het drielandengebied. Met het binnenhalen van de Russen en het wegsturen van de Fransen lijkt Mali het kind met het waswater weg te gooien. En Frankrijk is vast blij te vertrekken, het werd de laatste tijd aan alle kanten vernederd na in 2013 als helden te zijn binnengehaald en nu worden ze als honder weggejaagd. We zien ze nooit meer terug. Ze hebben er bakken met geld tegenaan gegooid.
Een vreemd bericht later op de dag, het justitieel hof van de UEMOA, de West-Afrikaans Monetaire Unie, beveelt dat het embargo van de CEDEAO van Mali wordt opgeheven, omdat deze sanctie tè zwaar uitvalt voor een land dat het al zo moeilijk heeft. Het is nog niet duidelijk of dit consequenties heeft voor het land.
Ondertussen heeft Goïta gezegd niet naar de vergadering in Accra te willen, de stugge lafaard met zijn hoofd vol zaagsel.
Een artikel in de NRC van vanmorgen over Russen in Mali.
Vrijdag 25 maart
Gedonder met de website van de Stichting Mopti, sinds enige(?) tijd wordt die als onveilig beschouwd. Dat is dit jaar nu al voor de derde keer. Ik heb de provider gevraagd hier zo snel mogelijk iets aan te doen. Het is buiten onze schuld.
Zaterdag 26 maart
Het is nu elke avond raak, rond een uur of zes zitten we zonder stroom. Wanneer het weer aanfloept is niet te zeggen. Acht, negen uur, middernacht? Ik hoor ook dat in Mopti mensen voor 24 uur of nog langer zonder stroom zitten. Als mij dat hier overkomt heb ik een probleem met mijn vrieskast. Tegelijkertijd realiseer ik mij hoeveel miljoenen mensen door oorlog en ellende met dezelfde problemen moeten leven (of erger).
Het is trouwens heter dan ooit. Iedereen klaagt, zeker voor Adama moet het een hel zijn.
En vanavond alweer, vanaf 3 uur geen stroom, ik voel mij ook niet zo lekker. Ik heb geen trek, ik heb het idee dat ik vol zit.
Zondag 27 maart
Het gaat wel weer. De stroom kwam om negen uur terug en een bezoek aan de wc deed mij goed. Vannacht rommelde het een beetje, maartse nukken, maar geen regen.