Printversie

Willem Snapper's nieuwsbrief 622 van 12 januari 2020

zomaar opeens de hele week logees
en
"de demonstranten zijn de vijanden van de FAMa"

Dinsdag
Zoals meestal ben ik om zes uur opgestaan. Veel werk weer aan een laptop die ik opnieuw moest installeren. Alleen al de backup duurde een kleine drie uur (met het later terugzetten nog een keer). Het is nu bijna acht uur in de avond en hij is nog niet helemaal klaar.
In de tussentijd wel een maffe ervaring. Al tijden komt er maar weinig water uit de keukenkraan. En dat was ik zat. Ik dacht al lange tijd dat de schuld bij 't waterleidingbedrijf lag. Ik begon echter ook te vermoeden dat we met een verstopping te maken konden hebben. Evenwel heb ik nooit gehoord dat een toevoerleiding verstopt kon raken, de afvoer is een ander verhaal.
Kortom ik belde de loodgieter en die groef de leiding op. Hij schroefde een T-verbinding los en tot mijn verbazing trok hij er een enorm wortelgestel uit. Zoiets heb ik nog nooit gezien. Het is vreemd, want dat moet niet kunnen. Dan moet er bij die T-verbinding op z'n minst een lek hebben gezeten waar de wortels naar binnen konden dringen. Het was trouwens dezelfde loodgieter die een paar jaar geleden die aansluiting had gemaakt. De verstopping was dus eigenlijk zijn eigen schuld. Hij had de buizen toen kennelijk niet goed aan elkaar gezet. Aardige jongen verder, I forgive him. Alles goed en wel, er komt nu weer een dikke waterstraal uit de kraan in de keuken.
En vanmiddag bracht een klant alweer een laptop die niet meer met de wifiverbinding kon maken. Ik probeer van alles, maar de Wifi wil niet werken. Moet ik die laptop nu ook opnieuw installeren? Dat kost mij een hele dag. Woensdag geschiedt het wonder. Ik probeer het nog één keer voordat ik besluit hem opnieuw te installeren. En wonder boven wonder hij doet 't zomaar!

Hierbij een document va Human Rights Watch in het Frans met een aantal ooggetuigenverslagen van slachtoffers in Burkina. Het geeft aardig weer hoe de terreur om zich heen slaat.

Vrijdag
De dames Anja en Mieke van Partners-Dogon logeren dus sinds vorige week bij mij, omdat hen door het leger werd geweigerd naar de Dogon te reizen om daar onderwijs te geven aan de onderwijzers daar. De onderwijzers zijn nu allemaal naar Sévaré gekomen. Het zijn makkelijke logees, ze zijn zelfstandig en zorgen zelf meestal voor hun ontbijt. Dat vind ik wel prettig want ik ben gewoon weer druk. 's-Avonds zijn we diverse malen uit eten geweest en de andere dagen eet ik de lekkerste hutspot met rookworst ooit. En ik heb nog steeds twee porties. Woensdagmiddag brachten we een bezoek aan de tuin van Tiamoye. Ik ben erg tevreden met wat ik daar aantrof, de tuin ziet er prima uit. Aubergines, sla, kool, wortelen, selderie, mint. Het is er feest!
Daarna naar Farafina, Musée des Perles, waar ik voor een behoorlijk bedrag aan kettingen kocht voor Aagje in Nederland, die ze dan aan de man brengt, beter gezegd aan de vrouw. De opbrengst is dan voor hun stichting.
En donderdagmiddag bezochten we Mopti. Bij het parkeren schampte een wiel van mijn auto tegen een betonnen rand en met een luide knal stond ik zomaar met een platte band. Er zat een grote scheur in de zijkant. Jammer, hij was bijna nieuw. Ik heb gelukkig nog een reserveband, maar ik hoop dat dit mij niet nog eens overkomt, want dan heb ik misschien een probleem. Mijn banden kwamen uit Nederland, maar toch denk ik dat je deze maat in Bamako wel kunt kopen, er rijden genoeg van dit soort auto's rond in Mali. Ik heb Lassine gebeld, die kwam direct om de band te verwisselen, zodat wij door Mopti konden banjeren. Het is altijd weer bijzonder om er rond te lopen, maar oh, oh, wat een viezigheid, stof en smog.
In Mopti hebben we alle drie wel een verkoudheid opgelopen, Mieke het ergst. De mensen zijn zoals altijd heel vriendelijk, er zijn nog heel wat mensen die mij groeten. Zij herinneren zich mij nog altijd van toen ik met de kinderen (Orchestre Sanogo) elke zondagmiddag muziek maakte in de straten van Mopti. Toch werd ons ook tot twee keer gevraagd waar we dan wel vandaan kwamen. Nee, we zijn geen Fransen, we zijn geen Amerikanen. Dan is het goed en doen ze niet moeilijk. Het geeft te denken.
Ik ben heel benieuwd hoe die anti-buitenland demonstratie van zaterdag in Bamako zal verlopen.

Ondertussen is het nog steeds onrustig. Het heeft misschien wel te maken met de ontmoeting van de regeringsleiders van de vijf Sahel landen in Pau komende week met Macron. Daar zal ook de secretaris-generaal van de VN bij aanwezig zijn en nog een aantal hogere autoriteiten.
Op 9 januari vond weer een treffen plaats tussen terroristen en het Nigerese leger. De tactiek van de terroristen was min of meer identiek aan die van de vorige aanslag bij Inates. Daar kwamen toen 71 Nigerese militairen om het leven. De terroristen worden steeds overmoediger. Dit keer sloegen ze midden op de dag toe bij Chinégodar op tien kilometer van de grens met Mali.
Ze hadden zich ook nu opgedeeld in twee groepen. De eerste groep viel het kamp aan en probeerde de radioverbinding onklaar te maken. Daarna viel de rest aan. Toch konden de soldaten alarm slaan en 20 minuten later, RFI heeft het zelfs over 15 minuten later, werden de misdadigers al aangevallen door Franse Mirage straaljagers en bewapende drones. Zij bombardeerden twee vluchtende karavanen met motorfietsen en terreinwagens, daarbij kwamen 63 terroristen om het leven. Toch sneuvelden bij de eerste beschietingen met granaten en mortieren helaas 25 Nigerese militairen. Die straaljagers zijn in Niamey gestationeerd op 290 km van de plaats van de aanval. Onbegrijpelijk hoe die vliegtuigen zo snel al ter plekke waren. Voor een verslag in het Frans, klik hier.
Terwijl de bevolking steeds openlijker demonstreert tegen de aanwezigheid van buitenlandse militairen vraagt de president van Niger juist om meer buitenlandse steun.

Bij Tessalit, in het uiterste noorden van Mali, werd een gezamenlijk kamp van Minusma, Fransen en G5 Sahel met granaten beschoten. Hierbij raakten 17 blauwhelmen uit Tsjaad gewond, van wie zes ernstig. Ook raakten twee burgers gewond.

Verder vonden in Mali ook nog kleinere aanslagen plaats. In de Dogon in de plaatsjes Yendouma en Diankabou werd de markt en kleine winkeltjes geplunderd of in brand gestoken. Minstens zo erg!

Beter nieuws heb ik gelukkig ook.
Ik heb gisteren een aanvraag voor twee beurzen aangevraagd bij het Fonds voor Verpleegkundigen in Nederland voor Mariam Traoré en voor Amahiré Kodio. Daar is tot mijn grote vreugde positief op gereageerd! Dat Fonds heeft een aantal jaren diverse studenten gesteund. Ik dorst echter op een gegeven moment geen nieuwe aanvragen meer te doen omdat de exameneisen zo hoog waren opgeschroefd dat praktisch niemand meer slaagde. Sinds ik geloof drie jaar vallen deze opleidingen nu onder een ander ministerie en dat heeft veel veranderd. De studenten hebben nu een veel grotere kans om te slagen. Die opleidingen zijn geen sinecure, u moet hun niveau niet onderschatten!

Zaterdag.
De dames zijn vanmorgen vertrokken. Gisteravond hadden we een gezellig afscheidsetentje in de ViaVia. Daar vertelde Gédéon dat Salif Keita de broer is van de president van Mali Ibrahim Boubacar Keita. Dat stelt de anti-Franse uitspraken van Salif nog weer in een ander daglicht. Die twee zijn het kennelijk niet met elkaar eens. Een schande om de uitspraken van Salif per video zo via de socialen media te verspreiden.
Vanmorgen hebben we nog gezellig zitten ontbijten en nu zijn ze op de terugweg voor een nachtje San.
Ik ben in een wat bedrukte stemming omdat ik de laptops uit Tougoumé niet aan de praat krijg. De leverancier uit China heeft volgens mij een verkeerd computerscherm toegestuurd. De verkoper vroeg mij enkele checks uit te voeren, die niets oplosten. Ik ben er weer uren mee bezig geweest en het lukt gewoonweg niet. Nog een ander scherm bestellen dat het misschien ook niet doet, is te mij te risicovol. Ik kap ermee. Nu ben ik nog bezig om de twee laptops weer in elkaar te zetten, het zijn ingewikkelde apparaatjes en dat kost me ook nog een paar uur. Zonder van mijn tijd. Maar ook zonde van de vier computers, als ze het doen zijn het uitstekende snelle apparaten!

De anti-Franse demonstratie van vandaag in Bamako is voor de organisatoren teleurstellend verlopen, maar wel zo gelukkig voor Mali! De organisatie beweerde dat ze tussen de 1 en 2 miljoen mensen verwachtten, het werden er hooguit enkele duizenden. IBK doet een opmerkelijke uitspraak, die hem niet door iedereen in dank wordt afgenomen. "De demonstranten zijn de vijanden van de FAMa, het Malinese leger!!" En natuurlijk heeft hij gelijk, dat is mijn stellige overtuiging. Zonder de Fransen zou er helemaal geen leger meer bestaan, de slachtpartijen zouden van een heel andere orde zijn. Er gloort hoop dat IBK positief uit Pau terugkeert.

Van de week heb ik op een gegeven moment gewoon de deur op slot gedaan om te voorkomen dat nog meer mensen langskwamen en mij voortdurend stoorden in mijn werkzaamheden. Computers, anderszins, alles en iedereen tegelijk, het werd mij even te veel. Vandaag is het heel wat stiller. Alleen Pobanne, de schilderende oudste zoon, komt om geld omdat hij vijf emmers verf heeft verpest en de opdrachtgever wil dat hij de schade betaalt. Die had ook al de politie de politie erbij gehaald. Na overleg met Dako heb ik hem 75 euro gegeven. De jongen heeft nooit geld, hoewel hij op zich een aardig beroep heeft, waarmee je goed kunt verdienen. Waar hij zijn geld laat is mij een raadsel. Ondanks dat hij altijd belooft het geleende geld terug te betalen, heb ik nog nooit één cent van hem gezien. Nu dus weer 75 euro.
Ik heb weinig nieuw computerreparaties verder en ik merk dat aan mijn muisarm! Ik heb een ergonomische muis besteld, maar dat duurt nog wel even. Ik gebruik mijn muis voorlopig met mijn linkerhand hoewel dat sterk wordt afgeraden. Maar ik heb de laatste dag minder last.
En dan hoorde ik van de week geblaf in de cour en zag ik een klein jong hondje vrolijk achter een koppel kuikentjes aanzitten. Nog niet zolang geleden hadden kinderen gevraagd of ze niet een hond mochten nemen en ik had hen gevraagd dat niet te doen. Onze vorige jonge hond hebben we weg gedaan omdat die het leven van de kippen te zeer verstoorde. Nu heeft Douba een hond genomen. Ik heb gevraagd om een oplossing te vinden, maar daar merk ik niet veel van. Ze hebben het beest binnen opgesloten. Ik wil dat ze hem weg doen.

Voor uw bijdgae aan de decemberactie 2019 van de Stichting Mopti kunt u terecht op de desbetreffende webpagina. Klik op de link! De stand vandaag:12.370 euro.