Mopti home page
Klik hier voor de printversie

 

Willem Snapper's nieuwsbrief nr 605 van 15 september 2019.

U kunt zich altijd per mail aan- of afmelden voor de wekelijkse aankondiging: wsnapper@mopti.nl

 

Bord van de Jardin d'enfants bij Walirdé

 

werk in Walirdé
en
onrust door wegen

Vrijdag de 13e
Het is verschrikkelijk, ik heb het zo druk gehad dat ik nog niets aan mijn nieuwsbrief heb kunnen doen.
Ik heb net mijn middagslaapje gedaan en wacht nu op wat komen gaat. Ik verwacht Jur en Tea van Partners Dogon en natuurlijk ook van LEVS Architecten, die een bliksembezoek brengen aan de Dogon. Vanmorgen haalde hun medewerker Gedeon vier laptops op voor het Technisch Lyceum in Sangha die ik heb nagekeken. Over twee weken beginnen de scholen en dan moeten die laptops weer aan de bak. Gedeon vertelde dat Tea en Jur in Bamako zaten en dat hij niet wist wanneer ze deze kant op zouden komen. Wat hij wel wist is dat ze volgens plan zaterdag in Sangha willen slapen. Ik verwacht ze echter ook bij mij want ik heb Tea beloofd een nieuw toetsenbord in haar laptop te zetten. In Nederland vroegen ze daar het astronomische bedrag voor van meer dan 200 euro! Normaal gesproken ben ik daar maximaal een uurtje mee bezig en zoals gewoonlijk vraag ik daar geen geld voor.

Ik kan zo genieten van hoe ongelofelijk relaxed Dombo kan liggen, dit zie je toch niet vaak en volgens mij heeft hij nooit een dode haas gezien

Ik had weer een erg drukke week en kom bijna de deur niet uit. Af en toe rijd ik even naar Sévaré voor een paar boodschappen, maar dat is alles. Sinds mijn terugkeer uit Nederland half juli heb ik maar een keer in een restaurant gegeten.
Begin van de week had ik een gesprek met Baba na mijn boosheid van de vorige week. En eigenlijk is het geschil helemaal niet groot. De equipe was zo laat bij de vergadering van de Tamasheq omdat hun presidente Lala zou aangeven wanneer de meeste vrouwen aanwezig zouden zijn. Want zo gaat dat in de tuinen, de meeste vrouwen zijn thuis bezig en als het werk erop zit komen ze nog eens naar een vergadering. Dat betekent dat de equipe gerust een uur later kan komen, al maak ik ook mee dat sommige vrouwen alweer vertrekken.
De ophef heeft wel zijn nut gehad, want we hebben goed over de organisatie van de toekomst van de Stichting Mopti kunnen praten. Toevallig kwam daarvoor Christian langs en ik heb hem ook onze problemen uitgelegd. Hij had een geweldig voorstel door met zijn broer Armand te gaan praten die als encadreur (voorlichter, leraar) werkt met mensen uit de agrarische sector en misschien wel goede ideeën heeft voor onze organisatie. Christian opperde ook dat er zelfs in Sévaré een landbouwschool zit en dat we daarvoor niet helemaal naar Katibougou hoeven. Het opent perspectieven en Baba was enthousiast! Dus voorlopig eind goed, al goed. Het is trouwens niet makkelijk om ruzie te maken met Baba. Hij weet goed te relativeren en wel weer een opening te vinden, dat is ook absoluut zijn kracht! En Baba is daarbij ook een erg goede vriend, dat is ook veel waard.

tekening op de muur bij de AVPS

Ondertussen heb ik Niangaly opdracht gegeven om met de forage te beginnen in de Jardin d'enfants (kleuterschool) van Walirdé. Ik hoop eigenlijk daar morgen poolshoogte te nemen.

Moussa (AVPS) is dol op planten, dat zie verder toch bijna nooit zo mooi!

De regentijd lijkt te zijn verlaat. Het lijkt erop dat nu om de dag een stevige of een behoorlijk stevige bui valt. Volgens deskundigen rond mij is het echter allemaal te laat voor de gierst en de sorghum. Ook met de rijstbouw schijnt het niet goed te gaan, de zware buien slaan de planten tegen de grond.

Op weg naar Sévaré voor de boodschappen ook een paar vervelende dingen gezien, jongens van acht of tien jaar die hun ezels zo verschrikkelijk sloegen met dikke knuppels, de tranen schieten mij bijna in de ogen. En vanmorgen twee jongetjes van dezelfde leeftijd die hun katapulten afschoten op een nietsvermoedende hond, die er daarna met de staart tussen de benen vandoor ging. Dierenmishandeling blijft toch een ernstig probleem in Mali, vooral kinderen tonen geen enkel medelijden en als je er iets van zegt kijken ze je aan of je gek bent. En het gaat de hele dag door.

Niangaly stuurde mij deze foto van het boren van de forage

Mosterd na de maaltijd, toen ik zaterdag een bezoek bracht aan de kleuterschool, er stak slechts een stompje blauwe buis uit de grond, de forage is klaar! (24 meter diep)

Zaterdag
Nederland heb ik gisteren niet gezien, misschien dat het er vandaag van komt. Hoop in elk geval dat ze die laptop van Tea in Sévaré achterlaten.
De toestand van de wegen is de laatste weken een hot item. Ik schreef er vorige week al over.
In/bij in diverse plaatsen in Mali wordt vooral door de jongeren gedemonstreerd. De weg tussen Gao en Sévaré is een regelrechte ramp. Waar een bus er vroeger een dag over deed is men nu soms een kleine week onderweg. De jeugd in die plaatsen pikt het niet meer en eist van de regering dat er actie wordt ondernomen.

zo zien de wegen er dan uit, snelheid maximaal 40 km/u, vaak is het asfalt al helemaal verdwenen. (foto internet)

De regering op zijn beurt schijnt door de knieën te gaan en belooft op de kortst mogelijke termijn aan het werk te gaan. Maar het zijn voorlopig slechts beloftes en het gaat om gigantische operaties die veel tijd gaan kosten, maanden, waarschijnlijk jaren. Ondertussen kiezen mensen om via Burkina en Niger naar Gao te reizen, een dure en lange omweg. Waar haalt de regering het geld vandaan? Uit de zakken van de corrupte ministers? Komt bij het probleem van de veiligheid. Wegwerkers werd het werk in het verleden door jihadisten onmogelijk gemaakt. De arbeiders werd gesommeerd te vertrekken en de machines werden in brand gestoken. De jihadisten zijn juist gebaat bij die slechte wegen, daardoor kunnen zij mijnen plaatsen en bussen en vrachtwagens overvallen. Welke arbeiders zijn nog bereid om aan de wegen te werken?

Tussen zes uur 's-avonds en zes uur 's-ochtends wordt alle verkeer van Bamako naar Sévaré en vice versa bij de afslag naar Djenné op negentig kilometer van Sévaré stilgelegd. Ter plekke worden elke nacht ongeveer 30 bussen tegengehouden met gemiddeld vijftig personen. Dat zijn er dus ongeveer 1500 die de nacht in de open lucht moeten doorbrengen. Enkele slimmeriken verhuren matten om op te slapen.

Zes uur, auto's, bussen en vrachtwagens sluiten zich achter aan, de passagiers huren een matje voor de nacht (foto internet)

Alle verkeer wordt tegengehouden en er is nauwelijks sprake van bewaking of veiligheid. Alles kan gebeuren, er kunnen mensen worden aangevallen en beroofd. Daarbij is de verplichte stop volstrekt nutteloos. Er is geen enkele controle van de passagiers of hun bagage.

Zondag
Ik heb de Nederlanders nog niet gezien, maar ze zijn goed aangekomen in Sévaré. Ze vertrekken vandaag naar Sangha en voorafgaand ontmoet ik ze in het weer in het tot mijn verrassing weer geopende restaurant ViaVia. Dus mijn nieuwsbrief moet snel de deur uit.
En hoe moet het nou met mijn internet. Ik zie alle kinderen met hun telefoontjes in de weer en ik kom het internet niet meer op. Ik heb het zo georganiseerd dat ik ze in een keer kan afkoppelen, maar dat is niet leuk. Misschien wordt het beter als straks de scholen weer beginnen.
Ik heb ze er nu toch maar afgegooid, anders schiet het bij mij niet op. Ik heb nog een uur.

nog zo'n prachtige bloem!