Willem Snapper's nieuwsbrief nr 532 van 14 januari 2018.


U kunt zich aan- of afmelden voor de aankondiging: wsnapper@mopti.nl

Médina Coura: oogst van sla, meisje rechts heeft lippenstift in de kleur van haar broek

paradijs in Médina Coura
en
de belastingdienst op mijn dak

De decemberactie van de Stichting Mopti heeft tot nu toe het geweldige bedrag van 15.822 euro opgebracht. Voor diegenen die alsnog iets willen bijdragen, klik hier. En alle donateurs en gevers weer zeer bedankt!
Dankzij al uw steun kunnen wij hier verder!

Door deze nieuwsbrief forto's van de tuin in Médina Coura.

Dinsdag, het is een beetje komkommertijd. Ik heb niet veel omhanden. Dus kan ik af en toe ook even de lucht in. 's-Avonds had ik een ontmoeting In Hotel Nema Yoro met Annie en Michel, twee Belgen, die een aantal projecten hebben in de omgeving. Ze blijven maar vier dagen, ze hebben het druk en er is geen tijd om een van onze tuinen te bezoeken. De volgende keer beloven zij daarvoor tijd te reserveren. Belangrijk, want ze kunnen er veel inspiratie opdoen. Beiden hadden zich geen moment onveilig gevoeld.

Médina Coura, het paradijs: rode biet, sla, suikergras en papaja's

Woensdag
Gisteren werd ik opeens opgeschrikt door een inspecteur van de belastingdienst die bij mij kwam binnenvallen. Voordat ik het wist stond hij al in mijn werkkamer. De man van naar ik schat een jaar of vijftig was niet onvriendelijk, maar wilde weten wat ik voor werk deed. Ik had gelukkig op dat moment geen werk om handen, de werkbladen zagen leeg, maar er liggen wel diverse apparaten in kastjes en ook onder de tafels staan verscheidene oude en afgedankte computers. Toevallig zat ik achter mijn vliegcomputer, al had hij dat misschien niet echt in de gaten. Ik vertelde hem dat ik wel af en toe computers repareerde, dat wist hij kennelijk al, maar dat ik daar niets mee verdien. Ik heb in principe qua vaste inkomsten alleen mijn AOW. En zoals ik altijd maar zeg, "ik ben niet in Mali gaan wonen om geld te verdienen". Hij vroeg ook of ik het huis huurde of dat ik eigenaar was.
Ik voelde me toch niet helemaal op mijn gemak. Ik voelde direct dat ik mij op de vlakte moest houden. Geen idee wat hij voor actie zou kunnen ondernemen. Ik ben er zelf evenwel van overtuigd dat hij mij officieel niets kan maken. Ik verdien nooit iets met die reparaties, mensen betalen hooguit noodzakelijke onderdelen betalen, waar ik zelf trouwens ook niets aan verdien.
Hij wilde dat ik naar Mopti kwam om de zaak op zijn bureau te bespreken, zo niet dan zou hij mij een “convocation” sturen. Dat voelde een beetje als een dreigement.
In elk geval ga ik er straks op bezoek en ik heb natuurlijk Baba bereid gevonden om mij bij te staan. Ik ben toch wel een beetje zenuwachtig, al zal het vast wel loslopen.

onkruid wieden tussen de sla

Donderdag
Dankzij Baba stonden we om tien over twee alweer buiten. Als ik hem toch niet zou hebben! Baba was hooguit twee minuten te laat, maar toch had de belastinginspecteur al commentaar. Hij was verder vriendelijk, maar hij wilde toch het laatste woord. Gelukkig is de spanning uit de lucht.

Ik heb verder beloofd om voor het nieuwe huis van mijn vriend Bocar uit België een elektriciteitsmeter te regelen. Dat is niet zo makkelijk. Ik moet vanmiddag voor de zesde keer naar hun kantoor, er is iedere keer wat. Vanmorgen is het weer niet gelukt, ik heb betaald, maar voor het betalingsbewijs moet ik over een uurtje nog een keer terug. Eindelijk nu heb ik dan eindelijk die factuur. Het wachten is nu op de meter, volgens de dame achter de balie moet Bocar afwachten. Tussen de 1 en 6 maanden, maar het kan ook langer duren. Als je hem snel wilt moet je bijbetalen, dan krijg je voorrang en moet een ander nòg langer wachten.

Vrijdag
Ik was al erg lang niet in Médina Coura, het moest ervan komen. Op de laatste vergadering van onze equipe hadden ze me afgeraden, bijna verboden, om als blanke nog tuinen te bezoeken. In Barigondaga hadden ze zelfs een vergadering zonder mij georganiseerd. Ik weiger me daar toch zomaar bij neerleggen. Het meeste geweld vindt plaats ver weg van Mopti en Sévaré, ik merk niets van ook maar de geringste dreiging. Niangaly en ik haalden in Mopti Makan op en gedrieën reden we naar de tuin.

Op weg naar Mopti zie ik mijn oude auto langs de kant van de weg (links), hij doet het nog wel, maar hij wordt wel oud!

De ooit geasfalteerde weg is op de meeste plaatsen verschrikkelijk kapotgereden, een en al gatenkaas. De laatste honderd meter lopen we naar de tuin. Ik ben in grote verwachting. Het is geloof ik negen maanden geleden dat ik daar voor het laatst was. En eerlijk gezegd, ik wist niet wat ik zag. De tuin staat er zo fantastisch bij, zo heb ik nog nooit een tuin gezien in Mali. Het is gewoon een prachtig groen paradijs! De planten staan er zo gezond bij. Het is niet te geloven.

Wat een weelde! Op de voorgrond een zee van wortelen.

Toch moet ik ook wel een paar kanttekeningen maken. Baba had me er enige tijd geleden al over verteld. De vrouwen hebben extra hulp gekregen van de FAO, een andere NGO en daar is natuurlijk niets mis mee, hoewel? Zij hebben het een en ander veranderd. Onze kleine motorpomp die we vorig jaar hadden gegeven is niet meer nodig. Onze pomp hebben ze teruggehangen in een van de twee oude putten en ze hebben een nieuwe pomp aangebracht in de door ons in 2017 geboorde forage. Ik kan er mee leven. Hun pomp levert een enorme hoeveelheid water, ongekend. Veel meer dan de onze. Adama, onze installateur, had altijd volgehouden dat een pomp maar door een beperkt aantal panelen gevoed kon worden, anders zouden ze doorbranden. Maar de FAO heeft acht panelen geplaatst, veel meer dan volgens Adama goed is. Ik moet het met hem een keer bespreken, want zo is er misschien behoorlijk wat te verbeteren, zeker ook in onze andere tuinen. Tot zover de positieve kant van het verhaal.

Acht nieuwe zonnepanelen van groot formaat (230 Watt), tentje eronder. Bovenaan een heel klein zonnepaneeltje, zodat de pomp is verbonden met het internet (Internet of Things, ook in Mali!)

en hier de voorkant, erachter de stellage voor een watertoren op zijn kant, waarvan ik nog niet goed weet hoe die gaat bijdragen

De FAO is echter ook bezig met het toevoegen van zes nieuwe waterbassins. Dat is in principe een goed idee, want daardoor hebben de vrouwen makkelijker toegang tot het water om de tuin de bevloeien. Maar ik heb wel bedenkingen tegen de constructie daarvan. Ze gaan die bassins metselen van cementstenen en ze worden vierkant. Onze bassins zijn rond. Ze worden met mallen gemaakt en er wordt een ijzeren vlechtwerk aangebracht. Daarna wordt er beton in gestort. Ik geef de vierkante bassins een paar weken, dan zullen die waarschijnlijk bezwijken.

hier een plekje in de tuin waar de dames gezellig bij elkaar kunnen zitten

druk bezig met de oogst

Wij hebben ervaring met een rechthoekig bassin in Sangubaka, waarvan door de aannemer was beweerd dat hij dat altijd zo deed. De druk van het water naar buiten was echter zo groot dat het bassin binnen korte tijd openbarstte. We hebben toen noodzakelijkerwijze een dubbele wand aangebracht met een wapening. Dat heeft het tot nu toe wel gehouden. Maar in Médina Coura zijn ze dat niet van plan. Het is jammer dat ervan tevoren nooit overleg is. Ik denk dat onze ervaring ze anders had doen beslissen.

een arbeider bezig met een van de rechthoekige bassins, op de voorgrond uien-aanplant

We moeten maar zien waar het schip strand, maar ik ben bang dat het mis gaat. En als het werk er op zit zal de NGO zijn hielen lichten en zie je ze nooit meer terug. Dan moet de Stichting Mopti het puin ruimen. Laten we hopen dat het zo niet gaat komen.

Zaterdag, geen vrije dag, zoals ik dacht, maar laptops, laptops ....

Nieuws

• Donderdag kondigde de regering aan de jihadisten op hun eigen wijze te gaan bestrijden, te voet en met motorfietsen. Er zouden meer dan duizend militairen worden ingezet in het centrum van het land, de regio Mopti dus. Veel meer details wilden ze niet geven om de jihadisten niet in de kaart te spelen. En hoe ze dat ooit willen klaren tegenover een onzichtbare vijand is niet duidelijk.
• Er is in Mali stevige kritiek op het bezoek van een delegatie van de CMA (Touareg) aan de Verenigde Naties in New York. De CMA is een van de ondergetekenden van het vredesverdrag van Algiers uit 2015, waarin het totale vredesproces wordt beschreven. Dit soort individuele acties worden niet wenselijk geacht. Oorspronkelijk is de CMA de partij die op afscheiding van het noorden uit was (en in hun hart nog steeds is).
• Achtenveertig Malinezen zijn verdronken bij de overtocht van Libië naar Europa. Negenenzestig andere drenkelingen werden door de Libische kustwacht "gered" en in verzekerde bewaring gestopt, vanwaar zij op de kortst mogelijke termijn naar Mali worden teruggestuurd. Hun reis is voor niets geweest. En ook terug in Mali hebben zij geen enkele toekomst meer. Hun missie is mislukt, hun leven kapot en hopeloos.
• In Mali is ook woedend gereageerd op de uitspraak van Trump “Why are we having all these people from shithole countries come here?” doelend op landen als Haïti, El Salvador en Afrika. (We moeten nog drie jaar door met die gek.)
• Het is op 11 januari precies 5 jaar geleden dat Frankrijk Mali binnenviel om de jihadisten te verdrijven met de Operatie Serval.
• In Djenné, de stad met zijn prachtige moskee, hebben jihadisten een politiepost aangevallen. Eén dode en meerdere gewonden.