Willem Snapper's nieuwsbrief nr 524 van 19 november 2017.
U kunt zich aan- of afmelden voor de aankondiging: wsnapper@mopti.nl
alle foto's in deze nieuwsbrief uit mijn archief, hierboven een schaal met verschillende soorten zeep
weinig
en
allerlei
Maandag
Korte nieuwsbrief.
Een interessant overzicht over de problemen tussen de Touareg en de Peulh (Fulani) in het grensgebied van Mali en Niger (Engels) vindt u hier.
Woensdag
Het is rustig rond Mopti en Sévaré, het kwam allemaal door het bezoek van de eerste minister. Na zijn vertrek geen vreselijke aanslagen meer.
Niangaly heeft gisteren een reparatie uitgevoerd aan de forage van de tuin van Saredéra. Vanaf die forage loopt een buis van een meter of tien naar het eerste bassin. Waar die buis op de forage aansluit was in de loop der tijd een lekkage ontstaan, die provisorisch was gedicht met het rubber van een oude fiets-binnenband. Dat werkt zo lang het gaat, maar er moest wel een degelijke oplossing komen. Al maanden zat ik achter Adama aan, die normaal dit soort klusjes opknapt, maar die al die tijd verstek liet gaan. Het probleem was ontstaan doordat kinderen aan die buis zaten, of er misschien wel aan gingen hangen en dat is niet bedoeling. Niangaly heeft de gegalvaniseerde buis nu vervangen door eentje van hard pvc en die loopt nu onder de grond. Ik neem aan dat dit een goede oplossing is.
achterin de foto duikt de buis naar beneden de forage in, daar zat het lek, die buis is nu vervangen door eentje ondergronds
Het gaat niet zo goed met Yacouba, lid van onze equipe buiten dienst. Ik hem op een jaar of veertig, te jong voor ernstige ziektes. Begin dit jaar had hij een attaque, waardoor hij tijdelijk enigszins was verlamd. Die verlamming is helemaal bijgetrokken. Maar terug in Bamako voor zijn studie Engels belde hij gisteren met de melding dat hij geld nodig had voor de behandeling van een longontsteking. Het houdt niet op, zonder mij zou hij het vast niet hebben overleefd. Ik heb het er soms moeilijk mee, dat leest u ook wel van tijd tot tijd, maar ik heb geen keus, ik moet hem helpen en gelukkig kan ik dat ook.
verkoopsterje in Mopti
Zaterdag
Het wordt een heel korte nieuwsbrief, ik heb bijna niets te melden. Het leven kabbelt voort, ik voel mij prima. JanJoost bracht een nieuwe telefoon voor mij mee, omdat de pas vier maanden oude zodanig niet beviel dat ik een ander wilde. Het ding was zo vol gestouwd met niet te verwijderen en nutteloze "bloatware" door de producent, dat ik iets anders moest. Ik kon nauwelijks een fotootje maken bij gebrek aan ruimte. Ik ben dus druk geweest met mijn nieuwe telefoon, het kost best veel tijd al liep de installatie nagenoeg automatisch, ongelofelijk. Maar er zijn toch dingen die het dan niet doen en waar ik op moet studeren. Tot mijn opluchting kreeg ik met een paar trucjes WhatsApp weer aan de praat met mijn Nederlandse nummer. Zo blijf ik dus makkelijk bereikbaar.
Verder heb ik qua computers niet heel veel om handen. Ik vul mijn vrije tijd tegenwoordig weer een beetje met vliegen. Van de zomer had ik een nieuw moederbord meegenomen en ik moet zeggen, die computer is nu supersnel en de vliegerij werkt fantastisch.
En sinds dinsdag geloof ik is de temperatuur aardig gezakt. Het is zeer aangenaam op het moment, ik hoop dat we dat tot maart zo houden, dan ben ik wat dat betreft gelukkig. Maar de Malinezen klagen steen en been. De markt in Sévaré wordt overspoeld door handelaren met truien en winterjassen, anderen verkopen nu niet alleen dekens maar zelfs dekbedden. Het is grappig te zien hoe die handelaren inspelen op de verschillende behoeften door de seizoenen heen.
In de loop van de week waren er toch weer enkele aanvallen, zoals in de buurt van Konna en rond Koro.
Het lijkt erop dat Canada geen troepen naar Mali gaat sturen, er zaten 600 man in de planning voor de VN-vredesmacht.
In Niono (tegen de Mauritaanse grens) hebben de mannen van Amadou Kouffa een rechter ontvoerd, de jihadisten erkennen de civiel-rechterlijke macht niet en eisen dat de sharia de dienst uitmaakt.
Nederland wil het militaire kamp in Kidal sluiten als de VN niet voor helikopters voor medische transporten wil zorgen. Duitsland gaat een geavanceerd antiraket-installatie plaatsen rond kamp Castor bij Gao, waar ook Nederlanders zitten.
Amatigue en Saidou zijn nu in Nederland en worden daar waarschijnlijk warm ontvangen, ondanks het gure weer van de laatste tijd. Ik hoop dat ze dikke kleren krijgen, want die hadden ze niet bij zich. De reis is prima verlopen, ze hadden gelukkig geen enkel probleem bij de douane, voor zover ik heb begrepen.
Gisteren had ik Q. over de vloer. Voor de zekerheid noem ik maar niet zijn echte initialen. Hij is een van mijn vroegere medische studenten die sinds een paar jaar derrière le fleuve in een medische post werkt. Hij ondervindt zelf geen grote problemen, maar wel vertelt hij hoe de jihadisten hun invloed uitbreiden. De bevolking leeft in angst, maar accepteert gelaten. Iedereen weet maar al te goed wie de jihadisten zijn en waar ze zich verstoppen, helaas durft niemand zijn mond open te doen. Sterker nog, volgens Q. werken de aanwezige autoriteiten mee met de jihadisten om zo hun leven niet onmogelijk te maken. Het leger, voor zover aanwezig, krijgt nauwelijks hulp en moet zelf maar uitvinden wie en waar de jihadisten zijn. Aangezien dat voor iedereen gevaarlijk is, laten ze het erbij zitten en doen ze eigenlijk niets.
Dat was het voor deze week, ik ga straks weer verder om te proberen om een heel oud computertje op te knappen, een lastig klusje.