Willem Snapper's nieuwsbrief nr 505 van 21 mei 2017.
U kunt zich aan- of afmelden voor de aankondiging: wsnapper@mopti.nl
vergadering in Komongalou
de laatste loodjes van Komongalou
en
7 juli tot 16 augustus
Zondag
Ik schreef erover in mijn vorige nieuwsbrief, maar het schijnt echt waar te zijn dat Macron deze week, donderdag of vrijdag de Franse troepen in Mali wil bezoeken.
Dinsdag
Baba had het er al over, een van zijn vriendinnen vraagt mij te helpen bij een kunstmatige inseminatie. Ze heeft daarvoor meer dan 4.000 euro nodig. Ik geloof dat dit voor mij een brug te ver is. Ik wens haar geluk, maar er zijn in Mali al veel te veel kinderen. Beter te kiezen voor adoptie! Er zijn zoveel weeskinderen in Mali.
de equipe wordt onthaald in Komongalou, de vergadering vindt plaats onder een boom
Ik heb het druk deze week, erg druk. Maandag hadden we dus vergadering in Komongalou.
Baba deed natuurlijk vakkundig het woord. Hij sprak over de Stichting Mopti, over de andere tuinen, onze werkwijze, over wat wij van de vrouwen verwachten en meer van dat soort dingen. Naast hem zat een dorpeling die zijn Bambara vertaalde naar het Peulh.
De vergadering duurde niet zo heel lang. Direct daarna actie. Ik reed met Niangaly naar Mopti en we kochten daar een motorpomp voor de tuin in Médina Coura, zoals ik tijdens onze vergadering van zaterdag had voorgesteld. Ik dacht eigenlijk, dat kost een uurtje en brengen we de pomp naar de tuin. Later zouden we tijd hebben om tuinmaterialen te kopen voor Komongalou. Het viel allemaal een beetje tegen.
vrouwen met het dorp en de moskee op de achtergrond
De installatie van de pomp kostte veel meer tijd dan ik had gehoopt, ook omdat we geen goed gereedschap bij ons hadden. In elk geval waren de vrouwen in Médina Coura verschrikkelijk verheugd, ze dansten voor mij de longen uit hun lijf. Al weken moesten ze het water met emmertjes uit de put trekken, zwaar werk en het zet nauwelijks zoden aan de dijk. Een tuin bevloeien met emmertjes is eigenlijk niet te doen. En de forage daar geeft niet voldoende water voor de hele tuin, het is weliswaar een basis, maar ook niet meer dan dat.
Toen de pomp dan uiteindelijk werkte was de put binnen een minuut of vijf al helemaal leeggezogen. Het blijft raar, een put, het zijn er eigenlijk twee, met een diepte van een meter of achttien, vlak naast de rivier en er is niet genoeg water.
Ik was tegen zessen thuis en ik was op. De leeftijd telt, want wat had ik nou eigenlijk gedaan? Niks, gelopen en gereden, het is triest. Ik ben dus snel een uurtje gaan slapen, heb gekookt en ben daarna weer vroeg naar bed gegaan.
Dinsdag nog een keer met Niangaly naar Mopti. Kruiwagens, dabas (hakken) en binettes om te wieden, scheppen en houwelen, een auto vol. Het was minder vermoeiend, maar we waren bijna de hele dag op pad.
Maandag kunnen we dan nog twintig gieters ophalen, die we hebben besteld.
Woensdag
Samen met Douba en Dako hebben Niangaly en ik het terrein verdeeld in 37 velden, voor elke vrouw één. Het ging heel goed, al had ik grote moeite om Niangaly te overtuigen van mijn werkwijze. Eigenwijs tegen eigenwijs. Toch had ik het goed voorbereid. We waren binnen twee uur klaar.
Ik lees nu een meer dan verschrikkelijk bericht. In de buurt van Kidal zijn een man en een vrouw gestenigd tot de dood erop volgde, omdat ze niet gehuwd samenwoonden. Sinds 2012 was dat niet meer gebeurd. Vreselijk en onacceptabel!! Ik heb er eigenlijk geen woorden voor. De daders zullen wel nooit worden berecht. De foto van het internet zal ik u besparen.
bij de verdeling van de velding staat de chef de village te gebaren
Donderdag
Het gaat snel in Komongalou. Gouro verdeelde de velden, terwijl Niangaly de lootjes beheerde. Een jongetje pakte de lootjes uit de Nederlandse koffiebus. Het liep allemaal zeer voorspoedig. Om twaalf uur waren we er doorheen. Hoe enthousiast waren de vrouwen en de meisjes toen ze hun eigen veldje kregen toegewezen, geweldig. Het viel mij op dat niet alle vrouwen "op leeftijd" zijn, er zitten behoorlijk wat jonge meiden tussen.
Bij het kopen van scheppen en andere materialen ontdekten we een tweedehands waterreservoir. Al jaren geleden in Bamako had ik mijn oog laten vallen op een dergelijk vat, maar het werd me te duur, ook gezien het transport. Ditmaal was de tweedehands prijs acceptabel. Een pomp op 220 volt is helemaal niet zo duur! En we hebben dan altijd water om onze eigen planten te bevloeien. Er zijn er heel veel die dat zo doen. Of het financieel iets uithaalt betwijfel ik. De waterrekening is meestal veel lager dan die van de elektra.
Vrijdag
Vandaag bezoekt Macron dus de Franse militairen in Gao, zijn eerste bezoek buiten Europa als de nieuwe president van Frankrijk.
Hij verklaarde ten overstaan van de Franse militairen dat hij Mali niet in handen zou laten vallen van de jihadisten en dat hij daarbij graag met de Duitse militairen wil samenwerken, die zich voornamelijk, net als de Nederlanders, met het verzamelen van inlichtingen bezighouden.
Maar, zoals ik hierboven al meldde, een paar honderd kilometer verderop is de sharia geïmplanteerd en worden al meer dan 2000 dagen twee blanken gegijzeld gehouden, die in 2011 in Tombouctou samen met de Nederlander Sjaak Rijke werden ontvoerd. Het betreft de Zweed Johan Gustafsson en de Zuid-Afrikaan Stephen McGown. Rijke werd na jaren "toevallig" door Fransen bevrijd. Er zijn nog diverse anderen gegijzeld, zoals de Colombiaanse non Gloria Cecilia uit Sikasso en de bejaarde Australische arts Elliot, die in januari 2016 werd gekidnapt in het noorden van Burkina Faso. Hij beheerde sinds 1972 een kliniek in het dorp Djibo.
Nochtans is het politieke klimaat in Mopti en Sévaré zeer rustig. Ik ben behoorlijk uithuizig de laatste weken, maar ik voel geen enkele dreiging. Ik kan in principe gaan en staan waar ik wil. Ik ontken dat het in mijn omgeving onveilig zou zijn. Reizigers hebben geen onveiligheid te duchten, ondanks berichten uit Bamako van anderen. Djenné, de Dogon, Mopti, Sévaré er is nauwelijks een vuiltje aan de lucht. Sterker nog, economisch is het hier booming! Overal worden huizen uit de grond gestampt en is volop bedrijvigheid.
Zeer binnenkort wordt in Sévaré een snelle interventie-eenheid gestationeerd met mogelijk 650 Senegalese militairen. Rond het vliegveld wordt druk gebouwd aan hun kamp. Zij zouden worden ingezet om de jihadisten te bestrijden derrière le fleuve, dus aan de overkant van de Niger. Een groot gebied dat bijna elke overheidscontrole ontbeert. Plaatsen zoals Léré, Youwarou, Ténenkou zijn al te vaak doelwit van aanslagen. Ze zouden de beschikking krijgen over helikopters, die dan in Sévaré worden gestationeerd. Het gebied wat ze moeten bestrijken wordt meer en meer beheerst door jihadisten en bandieten. Het is belangrijk dat daar wordt opgetreden!
We zijn nog op zoek naar iemand die de vrouwen in Komongalou op weg kan helpen en ze gedurende een paar maanden te begeleiden. Onze vertrouwde Poudiougou is te oud en kan dat niet meer, maar in Walirdé had Nana iemand gevonden die ons zou kunnen helpen. Ik reed met Niangaly naar de tuin van Walirdé, omdat de vrouwen daar net een cursus hadden gevolgd. Het viel me niet mee, ik constateerde dat grote delen van de tuin klaargemaakt waren om te zaaien, maar verder vond ik de tuin in een povere staat.
We reden terug naar Walirdé, waar we Nana vonden, samen met de formateur of de animateur, zoals zo iemand in het Frans wordt genoemd. Zoals gebruikelijk kostte het gesprek erg veel tijd, de man blijkt een professionele animateur te zijn. Hij geeft de vrouwen eerst een week theorie, helpt ze dan no twee dagen op weg en komt gedurende twee maanden twaalfmaal kijken. Daarvoor vroeg hij 1500 euro. Ik vind dat erg veel geld. We organiseerden in Sangubaka en in Sarédera indertijd ook van die sessies, die ongelofelijk veel geld hebben gekost, maar dat werd door de Malinese overheid gefinancierd. Die animateurs zijn meer met hun eigen portemonnee bezig dan met het bijspijkeren van de vrouwen. Niangaly hoopt nu iemand anders te vinden en gaat er nog vanmiddag achteraan. Toch knap van Nana dat ze deze cursus voor de tuin in Walirdé kon organiseren. Het merendeel wordt gefinancierd door een andere NGO, maar zelf moeten ze nog een stevig bedrag ophoesten.
Zaterdag
Ik heb afgesproken met Lassine om mijn auto op te halen, want de rechterdeur gaat al dagenlang niet meer open en dat is meer dan lastig. Toen ik de autopapieren uit de auto wilde halen bleek dat nu beide voordeuren zijn geblokkeerd. Je kunt er alleen nog in via een achterdeur en daarna moet je over de bank klimmen om de auto te besturen. Dan wordt het toch wel heel lastig. Gisteren probeerde ik zelf om bij het slot te komen, maar dat is mij niet gelukt. Ik ben al bang dat de auto naar Bamako moet om de storing te verhelpen, dan ben ik de auto dagenlang kwijt. Nu maar hopen dat Lassine er iets op vindt.
Als Lassine de auto terugbrengt blijkt het een serieus probleem. Volgens hem moeten de sloten links en rechts worden vernieuwd. Hij heeft nu geregeld dat de deuren wel opengaan, maar ik kan ze niet meer afsluiten. Dat is natuurlijk niet prettig. Misschien dat ik voor de twee deuren nieuwe sloten meeneem uit Nederland. Ik heb vandaag mijn reis geboekt, 7 juli heen, 16 augustus terug.
Vanmiddag ben ik nog even in Komongalou wezen kijken in de hoop en de verwachting dat de zonnepanelen op het dak zouden zitten. Adama kampt kennelijk met een paar problemen, want het werk schoot niet erg op. Hopelijk kan hij alles zondag installeren.
Niangaly heeft wel een formateur gevonden die de vrouwen op weg kan helpen. Ik heb hem nog niet ontmoet, maar hij vraagt tenminste niet zo'n bizarre vergoeding.
Als alles volgens plan gaat, kunnen de vrouwen van Komongalou aanstaande dinsdag beginnen!
hieronder nomaals de vergadering in Komangalou
